Ο Νίκος Γιαννόπουλος σχολιάζει την περιβόητη τοποθέτηση του Άγγελου Χαριστέα περί κομπλεξικού λαού και του πετά πίσω το μπαλάκι της πρόκλησης.
Εν έτει 2014 οι Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να
συνηθίσουν ότι ο Τύπος και ο απλός κόσμος έχουν παλαιόθεν ροπή προς την
υπερβολή. Το χειρότερο; Πιστεύουν ότι αυτό αποτελεί ελληνικό φαινόμενο
και ότι συμβαίνει μόνο σ' αυτή τη γωνιά του πλανήτη. Κάπως έτσι
ξεστομίζονται πολύ εύκολα λαϊκισμοί του χειρίστου είδους σαν και αυτόν
που ξεστόμισε (και γρήγορα φρόντισε να αποσύρει από τη δημόσια θέα) ο
Άγγελος Χαριστέας. Ο πιο κομπλεξικός λαός του κόσμου είναι ο ελληνικός
κατά τον Έλληνα φορ.
Φανταστείτε να ήταν Ισπανός και να διάβαζε την "El Mundo Deportivo" να γράφει για "ρεζίλι της Εθνικής Ισπανίας" μετά την πεντάρα από την Ολλανδία στην πρεμιέρα της στο Μουντιάλ. Για την Εθνική Ισπανίας που έχει σαρώσει όλους τους τίτλους τα τελευταία χρόνια ο χαρακτηρισμός. Φανταστείτε να ήταν και Πορτογάλος και να έπεφτε το μάτι στους τίτλους των πορτογαλικών sites που έγραφαν μόλις τη Δευτέρα για "ταινία τρόμου" θέλοντας να προσεγγίσουν την συντριβή της εθνικής ομάδας της Πορτογαλίας από τη Γερμανία.
Όσο ενοχλητική είναι η συχνά ισοπεδωτική κριτική του Τύπου για τα αθλητικά δρώμενα και τις αθλητικές επιδόσεις, αλλά τόσο ενοχλητική είναι και η αλλεργία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών για την κάθε είδους κριτική. Σε κάθε νίκη τους η ατάκα βγαίνει από το στόμα τους σαν ζεστό ψωμί: "Δώσαμε απαντήσεις στους επικριτές μας, όλα όσα γράφονταν για μας ήταν υπερβολικά". Παίζουν οι άνθρωποι για να δίνουν απαντήσεις στους δημοσιογράφους και στον κόσμο που τους κριτικάρει, όχι για το επάγγελμα και τους φιλάθλους.
Η απάντηση, δυστυχώς, στα παραπάνω ερωτήματα είναι όχι, τουλάχιστον για τους περισσότερους. Η σκανδαλοθηρία του Τύπου και οι υπερβολές σε τίτλους και θέματα (που σαφώς παρατηρούνται), δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι για να εκφράζονται επικίνδυνες απόψεις σαν και αυτή που διατύπωσε ο Χαριστέας και η οποία, είμαστε σίγουροι, στριφογυρίζει στο μυαλό αρκετών διεθνών. Και στο κάτω-κάτω αφού, κατά την άποψη του Άγγελου, είμαστε λαός κομπλεξικών γιατί να μην ισχυριστεί κάποιος ότι διαθέτουμε και κομπλεξικούς ποδοσφαιριστές;
Αν ήταν Ιταλός ή Ισπανός
Μάλιστα, ενδιαφέρουσα άποψη. Φανταστείτε βέβαια ο Χαριστέας να ήταν Ιταλός και να διάβαζε στο editorial της "Gazzetta dello sport" ότι ο πρόωρος αποκλεισμός της Ιταλίας από το Μουντιάλ του 2010 ήταν "το μεγαλύτερο στίγμα στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου". Της παγκόσμιας πρωταθλήτριας το 2006 Ιταλίας για να μην ξεχνιόμαστε.Φανταστείτε να ήταν Ισπανός και να διάβαζε την "El Mundo Deportivo" να γράφει για "ρεζίλι της Εθνικής Ισπανίας" μετά την πεντάρα από την Ολλανδία στην πρεμιέρα της στο Μουντιάλ. Για την Εθνική Ισπανίας που έχει σαρώσει όλους τους τίτλους τα τελευταία χρόνια ο χαρακτηρισμός. Φανταστείτε να ήταν και Πορτογάλος και να έπεφτε το μάτι στους τίτλους των πορτογαλικών sites που έγραφαν μόλις τη Δευτέρα για "ταινία τρόμου" θέλοντας να προσεγγίσουν την συντριβή της εθνικής ομάδας της Πορτογαλίας από τη Γερμανία.
Όσο ενοχλητική είναι η συχνά ισοπεδωτική κριτική του Τύπου για τα αθλητικά δρώμενα και τις αθλητικές επιδόσεις, αλλά τόσο ενοχλητική είναι και η αλλεργία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών για την κάθε είδους κριτική. Σε κάθε νίκη τους η ατάκα βγαίνει από το στόμα τους σαν ζεστό ψωμί: "Δώσαμε απαντήσεις στους επικριτές μας, όλα όσα γράφονταν για μας ήταν υπερβολικά". Παίζουν οι άνθρωποι για να δίνουν απαντήσεις στους δημοσιογράφους και στον κόσμο που τους κριτικάρει, όχι για το επάγγελμα και τους φιλάθλους.
Κομπλεξικός λαός με κομπλεξικούς ποδοσφαιριστές
Αλήθεια, οι Έλληνες ποδοσφαιριστές (που σαφώς έχουν κάνει άλματα προόδου τα τελευταία χρόνια) έχουν αναρωτηθεί ποτέ για τη συμπεριφορά τους; Είναι, ας πούμε, προσβάσιμοι στον Τύπο και σωστοί επαγγελματίες μετά από ήττες; Ξέρουν να χάνουν; Σέβονται, όσο θα έπρεπε, τον κόσμο που πληρώνει εισιτήριο σε δύσκολες εποχές για να τους δει αγωνιζόμενους; Συνειδητοποιούν ότι χρωστούν το ευ ζην τους στη δημοφιλία που έχει στις λαϊκές μάζες το άθλημα που υπηρετούν;Η απάντηση, δυστυχώς, στα παραπάνω ερωτήματα είναι όχι, τουλάχιστον για τους περισσότερους. Η σκανδαλοθηρία του Τύπου και οι υπερβολές σε τίτλους και θέματα (που σαφώς παρατηρούνται), δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι για να εκφράζονται επικίνδυνες απόψεις σαν και αυτή που διατύπωσε ο Χαριστέας και η οποία, είμαστε σίγουροι, στριφογυρίζει στο μυαλό αρκετών διεθνών. Και στο κάτω-κάτω αφού, κατά την άποψη του Άγγελου, είμαστε λαός κομπλεξικών γιατί να μην ισχυριστεί κάποιος ότι διαθέτουμε και κομπλεξικούς ποδοσφαιριστές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου